
පෑරුනු හිත් (පෙම් කතා)
“ඔයා දන්නවනේ එයා මං ගැන බලාපොරෙත්තු තියන් හිටියා කියලා” “ඔව් මං දන්නවා” “ඉතිං දැන් මං එයා ගැන කිව්වම ඔයාගේ හිත රිදෙන් නැද්ද” “ම්ම්ම්.. නෑ..” “ඇයි
“ඔයා දන්නවනේ එයා මං ගැන බලාපොරෙත්තු තියන් හිටියා කියලා” “ඔව් මං දන්නවා” “ඉතිං දැන් මං එයා ගැන කිව්වම ඔයාගේ හිත රිදෙන් නැද්ද” “ම්ම්ම්.. නෑ..” “ඇයි
මා සිටියේ උසාවියෙන් පිටත ය. මං දික්කසාද ලියවිල්ල දෙස බැලුවෙමි. දැන් ඉතින් සියල්ල සිදුවී හමාරය. මං හොරැහින් ඔහු දෙස බැලුවෙ මෙය අවසන් වරට දකින අවස්ථාව
අවුරුද්ද 2016, වාට්ටුව එච්චර බිසී නැති උදේ වරුවක්. උදේ ඩියුටි වැටිලා හිටියේ ජාඩියට මූඩිය වගේ සෙට් එකක්. සෙට් එකම එකට ඩියුටි වැටෙන්නෙත් කලාතුරකින් නිසා ෆොටෝ
ඔහු මට මුලින්ම හමුවන්නේ පුස්තකාලයේ දී. කීපවතාවක්ම මං දිහා හොරෙන් බලලා අහිංසක විදියට හිනාවුනා. සතියක්…….දෙකක්….. නෑ… මාසෙකට වඩා මේ අහිංසක හිනාව මං දැක්කා . ඈත
සාගරව මුලින්ම මුණගැහුනෙ මං බෙහෙත් ගන්න කියල මහරගම ගියපු මුල් දවස්වල.අපි අඳුරගත්තෙ, කතා කරේ කොහොමද කියන එක ගැන මට වැඩි මතකයක් තිබුණෙ නෑ.ඒත් ඒක මේ
එයාව ඉස්සෙල්ලම දකින්නේ කෙමිස්ට්රි ක්ලාස් එකේදි. ඒ මං ඉන්ටවල් එකේදි කෑම කාලා අත හෝදන්න ටැප් එක ලඟට ආපු වෙලේ. ආයෙමත් පන්තියේ දාහක් ළමයි අස්සේ එයා
#කෙටි කථාවකි “නැගපු අය ටිකට් ගන්න.. කෝ මල්ලි ෆූට් බෝඩ් එකේ ඉන්න එපා. එන්න එන්න ..ඔතනින් යන්නකෝ ඉස්සරහට “ යාන්තම් ගොඩවෙච්චි බස් එකේ සෙනග පිරිලා.උස්ම
තිස්සමහාරාමයේ ධනවත් ගම්බාරයකුගේ පුතෙකුට මා විවාහ කර දීමට තීරණය කළේ අම්මා සහ තාත්තාය.මෙම විවාහය මගේ ජීවිතයම අඳුරු කාලපරිච්ඡේදයකට යොමු කරවන බවක් මට නිතර නිතර හැඟෙයි.එහෙත්
“එදා මගහැරුණ ඔහුව මට , මට ඔහුව ආයෙමත් හමුවෙනවා.. දෛවය මුණගස්සනවා කාලයක් එක්ක. මගහැරුණ තැන ම ඉඳන් අපි ආයෙමත් මග නොහැරෙන විදිහට ආදරය කරනවා “.
මා මොනරාගල දුෂ්කර සේවයේ කතා වලින් පිට පැනල කතාවක් ලියන්න හිතුව. වෙනසකටත් එක්ක. මේ කතාව පෙම් කතාවක්. බොහොම ඉස්සර අපි O/L කරන කාලෙ සිද්ධියක්. ඒ
” ලස්සනයිද “ මනාලියක් ලෙස හැඩ වී සිටි මා, පාන්දර 4.05යි ලෙස වෙලාව සටහන් වෙද්දි මගෙ පින්තූරයක් ගෙන ඔහුට යැව්වෙ එසේ අසමින්. ඔහුගෙන් පිළිතුරක් බලාපොරොත්තු
අමන්ද :”චේතිය, මචං මට උබේ පරණ කෑල්ලව ඊයේ හම්බ උනානේ.” චේතිය : “කවුද? ශලින්දි ද?” චේතියගේ මූනේ පලමුවෙන් මතුවූ විස්මය මොහොතකින් මද සිනාවකට පෙරලෙන ආකාරය
පොතක් පතක් කියවලා තේරුම් ගන්නවා තරම් ලේසි නෑනේ මේ මිනිස්සුන්ව කියවලා තේරුම් ගන්න එක.හොඳම පොතක් තෝර ගන්න නම් පොත් කිහිපයක්ම කියවන්නත් වෙනවනේ.ඒ උනාට ඉතිං මිනිස්සු
ජීවිතේ තව එක පාරක් වත් එයාව නැවත හමු වීමට හැකි නම් කියලා හිතුන කෙනෙක් අපි හැමෝටම වගේ ඉන්නවා. ඔව් මටත් එහෙම කෙනෙක් ඉන්නවා. මේ කතාවට
ඇයගේ දෙමාපියන් තනිවම ඇයව කොළඹ නවතනු ලැනුවේ ඇයට රැකියාව ලැබුණේ කොළඹ නිසාය. ඇයගේ තනියට නමින් ‘සීතා’ නම් වුන තරමක් වයසක කාන්තාවක් හා ඇයගේ රියදුරු ලෙස
උසස්පෙල විභාගයෙන් පස්සෙ විශ්ව විද්යාල අපේක්ෂයින්ගෙ රිසල්ට් එක, රෑන්ක් එක මොකක් වුනත් විශේෂයෙන්ම සැලකිලිමත් වෙන්න ඕන තමන්ගෙ ඉසෙඩ් අගය ගැනයි. මොකද රිසල්ට් එකක් මොකක් වුනත් ලමයෙක්ට කැම්පස් යන්න පුලුවන් ද බැරිද කියලා තීරණය වෙන්නෙ ඉසෙඩ් අගය මත නිසා. ඒ වගේම
රටේ පවතින නවතම තත්වය සැලකිල්ලට ගෙන, උසස් පෙළ මීට පෙර දැනුම් දුන් දිනයන්හිදීම පැවැත්වීමට හැකිද යන්න පිළිබඳ සාකච්ඡා කිරීමට විභාග දෙපාර්තමේන්තුව සූදානම් වන බවත්,
ලඟ ලඟ එන A/L හෝ Term Test එකට කළින් පාඩම් කරගන්න අවශ්ය කොටසක්, පන්ති වලදි මඟහැරුණු කොටසක් තියෙනවද? නැත්තන් උගන්නපු කිසිම දෙයක් තේරුණේ නැද්ද? සමහර අය ගෙදර තමන්ගේ අක්ක කෙනෙක් අයියා කෙනෙක් ගෙන් ඒ කොටස අහගන්නවා. ඒ වගේ කෙනෙක් ගෙදර