සුදු පැහැති බෙන්ස් රථය කඩුල්ල අසල නතරවෙනු දුටු මරතේලිස් ගුරුන්නාන්සේ ඉස්තෝප්පුවේ අැඳි පුටුවෙන් සිටම කර පොවා බැලීය. නිල් පැහැති කමිසයකින්ද කළු කලිසමකින් ද සැරසුණු ස්ථූල සිරුරැති පුද්ගලයකු තවත් පුද්ගලයන් දෙදෙනෙකු සමග තම නිවස දෙසට එන අයුරු ඔහු බලා සිටියේ ය.
” මේ ……. මගේ දෙවැනි මනමාලි වෙනවද ?” දවසක් සමන්තී මට කෝල් කරලා එහෙම ඇහුවත්, මම ඉස්කෝලේ යන කාලේ ඉදලා දැනගන හිටියා සමන්තිගේ දෙවැනි මනමාලි මම කියලා . ඒ වෙද්දී කොහොමත් මම සමන්තීගේ දෙවැනි මනමාලි වෙන්න හිතින් ලෑස්ති වෙලා හිටපු
අපේ ෆැකල්ටිය බොහොම “පොඩි” ප්‍රදේශයක් ආවරණය වෙමින් තිබුණු එකක් නිසා ෆැකල්ටිය ඇතුලෙත් අපේ ගමනාගමනය බොහෝ වෙලාවට සිද්ධ වුනේ පාපැදි රාජයන්ගේ පිහිටෙන් . තනිකඩ කාන්තා පාර්ශ්වය පා ගමනෙන් ගියාට, “දුක අහන අයියලා” එයාලව බයිසිකලෙන් එක්ක ගිය අවස්ථාත් තිබ්බා. ඒ අතරෙ සමහර
එදා සැප්තැම්බර් මාසෙ පලවෙනිදා.අපේ සෙක්ශන් එකට අලුතින් උපාධිදාරින් තුන් දෙනෙක් ඇවිත් හිටියා. රොශන් ගීගනගේ, දිල්කි ඩි සිල්වා, සහන් කල්පගේ.. ඩිල්කියි රොශානුයි එකම කැම්පස් එකේ, දෙන්නගෙම පලවෙනි රැකියාව. දෙන්න හිටියෙ එකටමයී අපි මුලින් හිතුවෙ දෙන්න කපල් එකක් කියලා. කොලඹ ලොකු ඉස්කෝලේ
අවට පරිසරයේ ගහකොළ සතා සීපාවුන් දෙස බලා දේශගුණික සහ කාලගුණික විපර්යාස පිළිබඳ අනාවැකි පළ කිරීමේ සුවිශේෂ හැකියාවක් අතීතයේ පටන්ම අපේ මිනිසුන් තුළ විය. මේ හැකියාව බොහෝ කොට ප්‍රයෝජනවත් වූයේ ගොවිතැනේදීය. ඒ හැරුණු විට වෙනත් දෛනික කටයුතුවලදීත් ප්‍රයෝජනවත් නොවුණාම නොවේ. අවට