ජීවිතේ ලස්සනම හා සුන්දරම කාලේ මොකද්ද කියලා ඇහුවොත් ඕන කෙනෙක් කියයි පාසල් කාලේ කියලා..බහුතරයක් කෙල්ලන්ට ජීවිතේ විඳින්න ලැබෙන්නේ, ඇඟේ දුවන හෝමෝනවලට මදනයකා ගහන ඔය කියන

මම ඉතාම දුර්වලයි කෙල්ලො යාලු කරගන්න. වැඩ බැරි ටාසන් කෙනෙක්. මම කෙල්ලෙක් ගැන හිතල හිතල හිතල හිතල කතා කරන්න ගියාම ඒ ගෑනි කසාද බැඳල ලමයි

සංජුලයා ගැන එක පාරක් හෝ ලිවිය යුතුය.සංජුලයා ගැන ලිව්වේ නැත්තම් වැඩක් නැත.සංජුලයා ට දැන් හරි ගිහින් ය.ඌ දැන් හෙන ඉංජිනේරුවෙකි.ඒ හන්දා ඌ අපිව ගනන් ගන්නේ

මට වයස අවුරුදු අට වූ කාලයේ, පානි අයියා සහ ධම්මික අයියා කමිල් පෙදෙසේ අපි පදිංචිව සිටි නිවසේ නාන කාමරයේ වහලට තාප්පයෙන් ගොඩ වී, ඉන් පසු

“මොකෝ උඹ මෙතනින් නගින්නේ නැද්ද?” “නෑ, පියල් අයියගේ කඩේට යන්න ඕනේ බං, මට සීඩී එකක් ගන්න තියනවා” ඉස්කෝලේ ඉස්සරහින්ම බස් එකේ නැගලා ගෙදර යන්න පුළුවන්

එතකොට මං පහ වසරෙ වගේ වෙන්න ඕනි. ඉස්කෝලේ ඉන්ටවල් එකේදි කන්න මාළු පාන්, බිත්තර බනිස්, පේස්ට්‍රි තමයි මං අරන් යන්න කැමතිම. ඒත් ඉතින් අම්මා උදේම

ඔයැයිලට මතකනම් මම මේ මෑතකදි පාසැලක් කොහොමද ජීවිතේ වෙන්නෙ කියල මොකක්දෝ හෑල්ලක් ලියල තිබ්බ.මේක ඒකට අදාල නොවුනට මේකත් පාසැල් වලට අදාල කතාවක්. මම හිටියා අහවල්

අපි ඉස්කලෙ යන කාලෙ, අපේ බාලිකාවෙ හොස්ටල් ලමයි නිකන්ම දඟල දඟල ඉදලා කාලෙ කන එක නතර කරන්න කියල මැඩම් වූෂු සර් කෙනෙක් ගෙන්නල පන්ති ⁣කෙරෙව්වා.

මාගේ ආදරණීය දායක සභාවෙන් අවසරයි.. මේ ගැත්තාට අනුකම්පා පිණිස මේක කියවලා ඔන්න බනින්න එහෙම එපා ඈ…..!! ඔන්න ඉතින් උදේ රැස්වීමෙන් පස්සෙ මාව නියෝජ්‍ය විදුහල්පති කාර්‍යාලයට

මා 5 ශ්‍රේණිය් ඉගෙනුම ලබන විට මාගේ සොයුරා උසස් පෙළ හදාරමින් සිටියේය. ඔහු ඉතා කඩවසම් තරුණයෙකි . දිනක් මව පැවසූ නිසා මටත් අක්කාටත් රාත්‍රී 8ට

ක්‍රිකට් කියන්නේ සුද්දන්ගෙ ක්‍රීඩාවක් උනත් ලාංකිකයින් විදියට අපේ බොක්කටම දැනෙන ක්‍රීඩාවක්නේ ඕක.කොච්චර ක්‍රිකට් ලංකාවේ මිනිස්සුන්ගේ හිත් වල තියෙනවද කියනවනම් පොඩි එකෙක්ගෙන් අපේ ජාතික ක්‍රීඩාව මොකක්ද

මගෙ යාලුවො සෙට් එකක් ඉන්නව a/l කරද්දි සෙට් උනු. සෙට් එකක් කිව්වෙ 5 දෙනෙක්. කොහෙ ගියත් මොන දේ කරත් අපි 5 දෙනා එකට. පස්සෙ කාලෙක

මම ඉස්කෝලෙ ගියේ ඩොටේ පලාතෙ බාලිකාවකට. ඔව් ඔව් ඒ ඩොටේ තමයි. ඉතිං කොල්ලොත් නැති නිසා හරිම සංවරව තමයි අපි හැදුනෙ දඟ වැඩ එහෙම කරලම නෑ.

ඒ ලෙවල් කරලා ඉස්කෝලෙන් අස්වෙලා ⁣යන එන මං නැතුව ගෙදරට වෙලා ඉද්දී අපිට සෑහෙන ෆන්ෂන් තිබුනා සහභාගී වෙන්න. ඇත්තටම කිව්වොත් යන එන මං නැතුව නෙ⁣වෙයි.

ඇමරිකාවට ආවට පස්සෙ මට මග හැරුණු එක දෙයක් තමයි ‘ස්පෝර්ට්ස් මීට්! ‘ක්‍රීඩාවට ඔච්චර ප්‍රසිද්ධ ඇමරිකාවේ ‘ස්පෝර්ට්ස් මීට්’ නැද්ද? තියනවා…තියනවා….පාසල් පසුබිම තුළ මලල ක්‍රීඩා තරඟ බොහොමයක්